Als leuk niet trainingstechnisch passend evenement hebben we voor de zomer 2018 gekozen om Maastrichts mooiste te gaan lopen. Op zondag 10 juni verzamelden de JMT-ers die hun zinnen hadden gezet op dit evenement aan de sporthal van Mol tegen 11.00 uur. De bus van den Blauwvoet bracht ons, met een tussenstop in Lummen om een JMT Sardinees op te halen, in minder dan 1.5 uur tot in het hartje Maastricht. On-JMT’s maar vlakbij Maastricht beslisten we om niet naar de busstopplaats Cauwenberg te rijden, maar direct verder te rijden naar de plaats waar we de nummer konden afhalen, namelijk Pathé bioscoop, .... of toch niet, .... eerst naar de sporthal MAC waar we na het lopen kunnen douchen en waar we de bus dan ook zouden achterlaten. Bleek dat MAC een fitnessclub is die tussen rijwoningen in een klein gezellig Maastrichts straatje ligt. Vlug de sporttassen in bewaring gegeven en dan maar met de bus verder naar Pathé waar een Nederlandse JMT-er ons staat op te wachten met de startnummers.
Gezamenlijk te voet naar de start en aankomstplaats, die maar een povere 500m verder lag. We zien nog net de laatsten van 10km run aankomen. We kiezen, op David na, allen om in vak D te starten. Af en toe komt er een klein briesje langs gevlogen en dat doet deugd want het is drukkend zwoel met een temperatuur van rond de 26°C. Nog wat stretchen en om kwart na twee beginnen we aan te schuiven richting start.
Vijf minuten later is het zover en kunnen we aan onze 10 miles beginnen. Direct lopen we naar de Maas om daar een dikke 4km langs te lopen. Als je denkt dat het vlak is, dan vergis je je. Er liggen vele kleine glooiingen in de weg om het parcours wat te onderscheiden van een klassieke vlakke loop. Na 5 km lopen we over een eerste helling, een dikke brug hoog en niet echt steil. Terug wat bergaf richting de 2e bevoorrading en dan het grind en de zandpad op. Omhoog, omhoog en nog eens omhoog, dat staat er de volgende km op het programma. Lopen op een pad met een maximum stijgingspercentage van 13%. Ik kan je verzekeren, .... het was op het hijgen na zeer stil in de groep. Eens boven had je een prachtig uitzicht als je over de bergkam loopt. We duiken na 7 km terug naar beneden om dan weer een volgend klimmetje aan te vatten. Kilometer 8 is gepasseerd en de meesten hebben hun beste pijlen al verschoten.
Stijl naar beneden richting km 9 en dan verder langs pittoreske, kronkelende kleine baantjes met als doel terug in Maastricht te komen. Elke dikke 2km staat er nu een drankpost waar we gretig van gebruik maken om de dorst te lessen en ons met een sponsje wat te verfrissen. Eenmaal terug in Maastricht krijgen we voornamelijk kinderkopjes onder de voeten geschoven. Maar ook dat houdt ons niet tegen om aan hetzelfde tempo te blijven lopen, ook al kost het heel wat meer moeite dan pakweg een dik uur geleden.
Daar staat de boog van Rabobank. Nog 100m en dan zijn we aan de finish. Alle JMT-ers hebben het weer uitgelopen wat toch weer een mooie prestatie op zich is. Na aankomst konden we ons volproppen met echte limburgse vlaai, waarvan een JMT lid en ex-bakker zei: taarten met zulke kwaliteit van vulling die vindt je bij ons niet meer. De taarten werden dan ook zeer gesmaakt door de JMT-ers.
Na een deugddoend douchke en een consumptie op een Maastrichts terras was het weer tijd om de bus naar huis te nemen. Wel het was weer een “leuk” gebeuren geweest. Voor de meesten was het op einde wel zwaar, en beseften ze dat dit laatste stuk van de loop het “niet trainingstechnisch passend” gedeelte was. Maastrichts mooiste was een prachtig “evenement” om nog een keertje over te doen. Voila, nu weet jij gelijk ook waarom we dit soort lopen “leuk niet trainingstechnisch passend evenement” noemen in het schema ;-)
